Perrin luistertoestel
Met de komst van het vliegtuig kwam de vijand niet meer alleen over land, maar ook uit de lucht. Deze nieuwe dreiging leidde tot de oprichting van een aparte eenheid die getraind werd het luchtruim te bewaken en te verdedigen vanaf de grond: de luchtdoelartillerie. Eén van de belangrijkste instrumenten waar zij mee werkten? Het Perrin systeem, ook wel een luistertoestel genoemd.
GROTE OREN OM GOED TE HOREN
Een van de mogelijkheden om vliegtuigen op te sporen was goed luisteren of er motoren te horen waren die steeds dichterbij kwamen. Het was geen gemakkelijke klus om in het wijde luchtruim te speuren. Het Perrin systeem is bedacht om de gehoorcapaciteit te vergroten met een aantal geluidsvangers die signalen versterkt doorsturen.
Vliegrichting van vliegtuigen bepalen
Dit luistertoestel was met 3,6 meter hoog, 2,8 meter breed en 1,8 meter diep een waar bakbeest. Het toestel was zelfs groot genoeg om met 2(!) personen in te zitten om de geluidsvangers goed te richten. Met dit bijzondere Perrin systeem kon je heel nauwkeurig de vliegrichting van vliegtuigen in de buurt bepalen. En dat niet alleen, je kon met dit luistertoestel ook goed de hoogte van in de buurt vliegende ‘birds’ inschatten. Vooral ’s nachts was dit instrument ideaal. Want als je eenmaal een vliegtuig had gehoord of gespot, deed het zoeklicht verder het werk!
VOORGANGER VAN PERRIN
Het vroegste type luchtluisterapparatuur is in 1929 door ‘Van Soest’ ontwikkeld en werd gebruikt tot de Perrin het stokje overnam. Dit luistertoestel bestond uit twee parabolen waartussen een ‘onderofficier luisteraar’, in die tijd een officiële functie, motorgeluiden probeerde op te vangen en te lokaliseren. Ook dit type werd met name ’s nachts ingezet.
“Dit opsporingsapparaat is het toonbeeld van de ontwikkeling naar een nieuwe vorm van oorlogsvoering en luchtverdediging. Daarom is dit luistertoestel ook zo bijzonder!” Paul van Brakel - Conservator
