Veteraan vertelt: Ger Diekmann
Ger Diekmann (57) draagt uit dat hij veteraan is om de aandacht te vestigen op het belang van vrede en vrijheid. Hij vindt dat dit niet vanzelfsprekend is en oorlog altijd op de loer ligt. In zijn missies naar voormalig Joegoslavië heeft hij de gevolgen hiervan aan den lijve ondervonden.
Ger Diekmann (57) was militair bij Koninklijke Landmacht en is nu shiftleader bij Johma. Missies: matlogdet Zagreb (1995) en Dutchbat-4 IFOR1 (1996).
Toen Ger jong was wilde hij bij de politie, brandweer of militair worden. Het werd het laatste. “De broer van mijn vader had bij de commando’s gezeten. Dat krijg je mee. Van huis uit kreeg ik ook het naleven van regels mee. Bij Defensie heb je structuur. Maar ook het avontuur, het willen helpen en het kameraadschap trokken mij.”
Rust, vrede en stabiliteit brengen
Als onderofficier geneeskundige troepen ging hij na de val van Srebrenica met Dutchbat-4 naar voormalig Joegoslavië. “Als je ergens rust, vrede en stabiliteit kunt brengen, wil je daar onderdeel van zijn,” vertelt Ger. Ondanks dat het relatief rustig was, zag hij het leed dat er had plaatsgevonden. “Je ziet aan de voertuigen waar iemand gesneuveld is. Dat maakt indruk. Zeker als je weet om wie het gaat.”
Een paar maanden later werd Ger opnieuw uitgezonden. “Er zaten daar nog tig oorlogsmisdadigers. Maar omwille van de stabiliteit moest je vertrouwen dat er een moment zou komen dat ze berecht zouden worden. Op dat moment ben je jong en gedreven, en zie je die politieke belangen niet. Nu zie je ze wel. Er zijn echter manschappen die daar moeite mee hadden. Die worstelen daar tot de dag van vandaag mee. Uiteindelijk zijn de oorlogsmisdadigers allemaal berecht.”
Wat de mensheid zichzelf aandoet
Wat het meeste indruk op hem heeft gemaakt is wat de mensheid zichzelf aan kan doen. Ger: “Je ziet alleen maar beschadigde gebouwen, op de schoorsteen na, omdat die vuurvast is. En de geur, die vergeet ik nooit. Je ziet het verderf. Ik kende Sarajevo van de Olympische Winterspelen. Het contrast was ongekend. Maar na vijf maanden zie je al een beetje bedrijvigheid: een plek met een parasolletje waar je koffie kunt drinken. Dat is heel bijzonder. Dan heb je de kracht en macht gehad om bepaalde dingen af te dwingen.”
Door veranderingen in zijn werk, in combinatie met moeilijke privéomstandigheden, maakte hij in 2000 de overstap naar de burgermaatschappij. “Mijn eerste huwelijk liep stuk. En ik kon de kwaliteit van de gewondenverzorgers, die ik onder me had, niet meer waarborgen. Daarnaast wist ik wat er bij een uitzending op mijn pad zou komen. Dat hield ik niet meer vol,” licht Ger toe. Hij ging aan de slag bij Johma.
Moeilijke periode
In 2006 liep zijn vat over. “Ik heb toen een hele moeilijke periode doorgemaakt. Bij Defensie werd nooit gepraat over wat ik had gezien en meegemaakt. Het credo was: niet lullen, maar poetsen. Maar het was teveel geworden. Bij het minste geringste sloeg ik op tilt,” vertelt hij. “Mijn huidige werkgever heeft mij daar hulp in geboden. Daarom ben ik er goed uitgekomen.”
Wel blijft hij altijd alert. Ger: “Waar ik het moeilijk mee heb, is als mensen zeggen: daar kies je voor. Als je op een patrouille ziet dat er iets is begraven wat niet pluis is, kies je daar niet voor. Ook niet voor het ongeval waarbij ik betrokken ben geraakt. Het beeld van de man en het kind in de auto waar we met onze tank overheen reden, zal ik nooit vergeten.”
Met elkaar en voor elkaar
De vaardigheden die Ger heeft geleerd bij Defensie vindt hij heel waardevol en zet hij in in zijn huidige werk. “Ik ben proactief, zelfstandig en neem altijd mijn verantwoordelijkheid. Ik weet hoe ik een team kan kneden. Je doet het met elkaar en voor elkaar. Als iemand een slechte dag heeft door nare privéomstandigheden, doen de andere personen een stapje meer.”
Hij is er trots op wat hij heeft betekend voor Nederland. “Mijn maat is net terug uit Bosnië. Hij heeft filmpjes gestuurd hoe het er nu uitziet. Dat is fantastisch! Twintig jaar geleden was het hele gebied kapot. Nu is er weer bedrijvigheid. Ik ben er onderdeel van geweest om de stabiliteit terug te brengen. En heb bijgedragen aan een stuk menswaardig bestaan. Ik zie nog steeds het oude vrouwtje voor me, dat van haar laatste meel een pannenkoekje maakte voor ons. Omdat wij haar stabiliteit brachten.”
De vrijheid waarin wij leven
Het veteraan-zijn en Veteranendag zijn belangrijk voor Ger. “Ik draag dat uit omdat ik het belang van vrijheid en vrede naar voren wil brengen,” zegt hij. “Jongere mensen beseffen niet in welke vrijheid wij leven. Je ziet de verandering in de maatschappij. De wapenwetloop herhaalt zich. Sinds de Tweede Wereldoorlog is er geen vrede geweest. Er is altijd ergens ellende geweest. Wij zijn daar allemaal onderdeel van. Zodra wij niet meer met elkaar in gesprek gaan en de wapens oppakken, heb je altijd verloren.”
Ieder jaar eren we op Veteranendag alle militairen die waar ook ter wereld strijden voor onze vrede en veiligheid. Zoals Dominique Schreinemachers.
Ontdek ook haar verhaal
