Maak kennis met… Ad

In mei 1940 was Ad elf jaar oud. De oorlog heeft hij doorgebracht met zijn moeder en twee zussen. Zónder zijn vader. De vader van Ad was namelijk verpleger en als beroepsmilitair in mei ’40 gelegerd in Breda. Met vluchtende Franse strijdkrachten is hij meegetrokken door België en Frankrijk. Uiteindelijk heeft hij met een hospitaalschip de overtocht gemaakt naar Engeland. Het gezin van Ad hoorde dat pas 3 maanden later..

In de zomer van 1944 was Ad inmiddels 15 jaar en net overgegaan naar de 4e klas van de Mulo. Het laatste oorlogsjaar voor de slag om Arnhem was voor Ad redelijk rustig. “We liepen door het centrum en voetbalden in de buurt. Ook wel met de jonge Duitsers.”

Maar op zondag 17 september 1944 werd dat allemaal anders. Het was een mooie, zonnige nazomerdag. Maar om kwart voor elf zag de lucht zwart van de vliegtuigen. Twee uur lang werden er links en rechts bommen gegooid om het Duitse luchtafweergeschut uit te schakelen. “We dachten bevrijd te worden, maar wisten niet dat het om de brug ging..”

De rest van de week brengt Ad veel tijd door in de kelderruimte onder het huis. Het huis durfden ze namelijk niet meer uit. Na een week kwam er een Duitse soldaat op een zijspan: “we moesten met Zwei Stunden vertrokken zijn.” Maar waar moesten ze naar toe en voor hoe lang?

Uiteindelijk kwam Ad, met zijn moeder en zussen, terecht in Baarn. “Daar hebben wij 9 maanden doorgebracht.”